به وبلاگ کاوه فرزند ملت خوش آمدید
تحلیل سیاسی هفته
اصلاح طلبان و طبقه متوسط هنوزبه عاقل شدن خامنه ای و سپاه ، امید دارند .
تحلیلی بر نامه 347 استاد دانشگاه به ” روحانی ”
در نشر صدای مقاله بکوشید
نامه ای که اخیرا با امضای دهها تن از اساتید دانشگاهها از سراسر کشور به ” روحانی ” منتشر شد را می توان تلاشی دیگر برای آشتی دادن خامنه ای و سپاه این دو مولفه اصلی رهبری قدرت سیاسی و اقتصادی بر کشور با اصلاح طلبان و روشنفکران وابسته به طبقه متوسط ووادار کردن آنان به عقب نشینی از مواضع انحصار طلبانه اقتصادی – سیاسی اشان نامید . این نامه که تحت تاثیر نوشته اخیر ” کروبی ” به روحانی و با همان ادبیات تحریر شده است به مانند همان نامه ، خواهان گسترش هر چه بیشتر دموکراسی اسلامی و بالا بردن سهم اصلاح طلبان در قدرت سیاسی در ” ایران ” است . و مهم اینکه نویسندگان این نامه به مانند کروبی ، نه خامنه ای که روحانی را مورد خطاب قرار می دهند .
جناح اصولگرا اما در مقابل راه خود دارد اندر پیش و علیرغم پیروزی اخیر جناح روحانی – رفسنجانی در انتخابات ، نه تنها این تلاشها را به سخره می گیرد ، که با ” دوسر ….. نامیدن “ دولت روحانی و یا ” سوسک و حشره “ نامیدن اصلاح طلبان از هر گونه تلقی اینان بعنوان رقیب و هم سنگ و شریکی جدی سر باز می زند .
نظری جدی به متن نامه نشان می دهد که نویسندگان متن که بر آن بوده اند و حق دارند در باره مسائل سیاسی – اجتماعی کشور نظر دهند اساسا حاضر به پذیرش واقعیت های سیاسی – اجتماعی کشور نبو.ده و یا قصد دارند با تعارف و جمله پردازی گویا که طرف مقابل خود یعنی خامنه ای و اصولگرایان را به رودر بایستی انداخته و آنان را به بر آورده کردن خواسته هایشان وادار کنند . رهبران سپاه و بیت در مقابل اهل تعارف و جمله پردازی نبوده وبدون اعتنا به رای بالای جناح مقابل در انتخابات ، با سیاست مشت آهنین و نه حتی دستکش مخملین با اصلاح طلبان و واساتید دانشگاه دگر اندیش و فعالان جامعه مدنی طبقه متوسط بر خورد می کنند .
نامه با طرح این مسئله که راه حل های داهیانه ” روحانی ” در سال 94 به حل مشکل اتمی کشور انجامید و ذانقه ملت شیرین شد و ملت هم با شرکت در انتخابات 95 ، بر راه حل داهیانه ، صحه گذاردند شروع می شود .
نکته اول : مذاکرات منجر به “برجام ” با انتخاب شدن روحانی ، آغاز نشد این مذاکرات در پایان دوران دولت احمدی نژاد و آنهم با اهتمام “خامنه ای” شروع شده بود و چون مبتکر این مذاکرات خامنه ای و سپاه و نه رفسنجانی و روحانی بودند ، مذاکرات در جهت خواسته های آنان و نه بسوی حل قطعی معضلات کشور ناشی از تحریمها و بی لیاقتی رهبران حکومت در اداره کشور ، نه بسوی بهبود وضعیت حقوق بشر ، نه بسوی بهبود وضعیت اقتصادی مردم ، نه بطرف تقسم قدرت با اصلاح طلبان که بسوی ایجاد صلح مسلح با جامعه بین المللی پیش رفت ،صلح مسلح به این معنی که آمریکا و اروپا واقعیت وجودی ج.ا. با بپذیرند و این نهاد سیاسی را با وضعیت موجودش یعنی رهبری بلا منازع خامنه ای بر آن به رسمیت کامل بشناسند و این خود اساسا به معنای پذیراندن حذف کامل جناح رقیب به مجامع بین المللی بود و روحانی نیز بعد از انتخاب شدن ، به بازی در این میدان ادامه داددو اعتراضی هم به آن وضعیت نکرد . خامنه ای هم با بهره برداری از پشتیبانی رفسنجانی و اصلاح طلبان بر آن شد تا واقعیت مذاکرات 5+1 را به سود جناح خود به افکار عمومی بپذیراند وتا آن حد که به همکاری روحانی و تیم دیپلماتیک دولت نیاز داشت ،ضمن آگاهی از تلاشها ی آنان بر ای بهبود موقعیت خود در جامعه و دولت از ظرفیتهای تیم دیپلماتیک دولت استفاده برده بطور قاطع در مقابل آن موضع نگرفت .
اکنون اساتید دانشگاه نیز می نویسند که ” جناب روحانی شما که با تلاشهای داهیانه خود ذائقه ملت را شیرین کردید ..….” ، نویسندگان نامه نمی خواهند این واقعیت را بپذیرند که تلاشهای داهیانه روحانی فقط در حد اجرای طرح از پیش تنظیم شده خامنه ای و سپاه و در حهت مطامع آنان در پیشبرد مذاکرات موثر بوده است و نه بیشتر . ” بر جام ” حاصل طرح و اندیشه و برای بر آوردن اهداف جناح اعتدال و اصلاح و یا ملت نبوده است ، مذاکرات با رهبری و هدایت پشت پرده ” خامنه ای ” اساسا در پی آن بود، تا بنگاههای اقتصادی تحت رهبری بنیاد ها و سپاه را از خفقان تحریم نجات دهند ، مذاکرات در پی آن بوده است تا آمریکا و اروپا را به این نتیجه برسانند که ج.ا. تحت رهبری قاطع سپاه و بیت رهبری ، بهترین متحد آمریکا و اروپا ، برای سرکوب بنیادگرایی سلفی – وهابی بوده و آمریکا را به این نتیجه برساند که اگر شیعیان و علویان و حزب الله بعنوان متحدان ج.ا .، در عراق و سوریه و لبنان دست بالا راداشته باشند ، ترور ضد آمریکایی داعش و القاعده در این مناطق قدرت بلا منازع نگرفته و در مقابل نیز جمهوری اسلامی نیز به این اطمینان دست یافت که باحضور پر قدرت خود در عراق و لبنان و سوریه می تواند امنیت منطقه را به گروگان گرفته و آن اصل معروف خود را اجرایی کند که اگر برای من امنیت نباشد ، برای هیچکس امنیتی باقی نخواهد بود و از حضور گسترده منطقه ای خود اطمینان عدم حمله نطامی به کشور و تلاش برای ساقط شدن خود را بگیرد . یعنی دو هدف رفع نسبی تحریمها و پذیرش حضور فرا منطقه ای ج.ا . یعنوان تضمین منافع منطقه ای آمریکا و در یافت تضمین امنیتی از سوی کشور های 5+1و کمک سپاه به آمریکا و ناتو برای سرکوب افراطی گری سلفی ، تقریبا تمام متن نهفته در “برجام ” بوده است و نه بیشتر . قرار نبوده است بر جام به بهبود حقوق بشر در داخل بینجامد ، قرار نبوده است ” بر جام ” به بهبود امور معیشت توده های فقیر بینجامد ، این اهداف را روحانی و رفسنجانی و در جهت بالا بردن موقعیت اجتماعی – سیاسی خود خواستند به بر جام تحمیل کنند و خامنه ای هم نخواست و نمی توانست بگوبد که این ها اهداف بر جام نیست .
البته خامنه ای و صدا وسیمایش سعی در آن داشتند که با پیروزی خود را پیروزی ملت ، اعلام کنند و عده ای هم از قبیل ” اکبر گنجی ” و فرخ نگهدار ” و بعضی اصلاح طلبان حکومتی و ظریف و روحانی ، جشن گرفتند که دوران تخاصم حکومت اسلامی با جامعه جهانی تمام شد و کام ملت شیرین و حقوق بشر در ایران بهبود خواهد یافت .در مقابل خامنه ای نیز به این احساس شیرینی کام ملت و اصلاح طلبان نیاز داشت و اعتراضی هم نکرد و احتمالا او گردانندگان بیت وسپاه به یکدیگر گفته اند ” بگذار دلشان خوش باشد و با اوهام خود حال کنند که گویا به اهداف اصلاح طلبانه خود خواهند رسید .
این ادعا بر واقعیت شروع حملات بی سابقه خامنه ای و نیروهای مسلح تحت امرش یه آمریکا و اسراییل و عربستان سعودی ، درست از فردای اجرای” برجام ” استوار است . چنین عملیاتی قبل از اینکه برای بی اعتبار کردن دولت روحانی انجام گرفته باشد اساسا بخاطر آن بوده است که به آمریکا پیام دهد که : شما می دانید و ماهم می دانیم که ج.ا. تحت رهبری خامنه ای ، خواهان پذیرش کامل روابط مدرن اقتصادی و سیاسی با غرب نبوده و پذیرش چنین گسترشی را به معنای حضور افسار گسیخته آمریکا و اروپا در پهنه های اقتصادی و اجتماعی دانسته و در مقابل آن خواهد ایستاد .
ما نیز میدانیم که جمهوری اسلامی با مشخصات فعلی آن ضدیت ماهوی با مدرنیته و سکولاریزم و دموکراسی داشته و گسترش ارتباطات سیاسی – اجتماعی با غرب را آغاز مرگ خود معنا کرده و به آن واکنش سخت نشان می دهد .
پس بر خلاف ادعای نامه اساتید خوب و خوش نیت دانشگاههای ما ، نیت و عمل آن کس که مذاکرات را هدایت کرده است بر آن نبوده است تا ذائقه ملت شیرین شود ، قرار نبوده است سایه جنگ از سر ملت برداشته شود ، اگر چنین قرار بود که با افزایش حضور سپاه و ارتش در سوریه و عراق و ارسال اسلحه به یمن ، روبرو نبودیم ، با نوشتن جملات ضد اسراییلی بر بدنه موشک ها روبرو نبودیم ، با حمله به سفارت عربستان سعودی روبرو نبودیم و این سیاهه جنگ طلبی خامنه ای و سپاه را می توان با آوردن دهها نمونه ادامه د اد . خامنه ای و سپاه و در حد محدودتری اصولگرایان خواسته اند تضمین های بیشتری برای تحکیم موقعیت جناح اصلی قدرت در داخل و در تعاملات بین المللی بدست بیاورند ، برای اینان بهبود وضعیت اقتصادی مردم و کشور در در جه چندم اهمیت و توجه به حقوق بشر اساسا محلی از اعراب نداشته و ندا رد
شما اصلاح طلبان خودتان خواسته اید دلتان خوش باشد و جناح رقیب هم گفته است بگذار خوش به حالشان باشد . اما درج.ا. موقع اتخاذ سیاستهای داخلی و خارجی این خوش به حالها و صاحبان ذائقه شیرین نبوده اند و نیستند که تعیین سیاست می کنند . خامنه ای و سپاه طرح های خود ر ا دارند و اساسا چشم دیدن ذائقه شیرین وصلح طلب واصلا طلب و این حرفها را ندارند .
روحانی فقط مجری و کار گذار سیاست های تحکیم قدرت خامنه ای و سپاه و گرفتن تضمین امنیتی برای نظام بوده است ونه بیشتر او و طرفدرانش به بازی گرفته شده اند . و آنچه که در مقابل کمک خود به خامنه ای بدست اوردند اقبال رای دهندگان به این جناح در انتخابات اخیر بود این آن حقایقی است که اساتید نویسنده نامه به روحانی ، حاضر به پذیرش آن نیستند و به همین خاطر هم نمی توانند به مثابه جریان تاثیر گذار بر سیر حوادث سیاسی – اجتماعی کشور موثر باشند . روحانی و اصلاح طلبان به رای مردم و طرفداری آنان از مواضع صلح طلبانه جناح خود امیدوار بودند وآنرا هم بدست آوردند و اکنون می خواهند با این کارت به مواضع بهتری درداخل نظام دست یابند .
اینان اکنون که با پیروزی در انتخابات می توانند به حمایت قاطع اکثریت رای دهندگان اشاره بکنند ، خواهان عقب نشینی بیت و سپاه از مواضع ضد ملی خود هستند . روحانی و رفسنجانی و نویسندگان نامه استادان هشدار نمی دهند اما می خواهند جناح حاکم را به داشتن رای بالای رای دهندگان توجه دهند و با این توجه از آنان می خواهند کل نظام و منافع کشور را فدای تحکیم موقعیت رهبری و سپاه نکنند .
نکته دوم اینکه آنان با توجه به نظر ” خمینی ” مبنی بر دخالت نکردن سپاه در سیاست از این نهاد قدرتمند سیاسی – نظامی می خواهند در سیاست دخالت نکند اما آگاهانه به استبداد رای خامنه ای اشاره ای نمی کنند تا شاید بتوانند میان بیت و سپاه هر چند نه اکنون که در آینده ای قابل تصور جدایی بیندارند .اما همه میدانیم در منطق قدرت در حکومت اسلامی اگر لازم باشد احکام دین را تعطیل می کنند ، حکم ” خمینی ” که جای خود دارد و از آن گذشته سپاه اجازه دخالت در سیاست را از ” خمینی ” نگرفته است که که اکنون آن مخالفت را به رخ وی می کشند . اساسا “پیرمرد جماران” مخالف دخالت سپاه در سیاست بوده است.
سپاه در سیاست دخالت می کند چون بر حدود 40% اقتصاد کشور حاکم است ، چون کنترل بخش اساسی زراد خانه نظامی ج.ا . در دستان وی است چون بر بسیج بعنوان هماهنگ کننده تشکل های توده ارتجاعی طرفدار نظام حاکم است
درست در میانه چنین معرکه ای اساتید خوش نیت و اصلاح طلبان واعتدالگرایان و پشتبانان آنان در طبقه متوسط و متمول ، آمده اند و مخالفت ” خمینی ” با دخالت سپاه در سیاست را با ملایمت تمام و بدون به کار بردن حتی تهدیدی نرم ،به رخ این مردان نظامی می کشند ، این هموطنان ،زمین نرم را بیل می زنند و انتظار محصول ممتاز دارند .
سپاه فقط و فقط ، وقتی در سیاست دخالت نخواهد کرد که بسیج منحل شود ، سپاه فقط زمانی بعنوان مجری امور سیاسی کشوری عمل نخواهد کرد که تمامی بنگاههای اقتصادی اش از وی گرفته شود ، سپاه وقتی به پادگانهایش یر خواهد گشت که در مقابل رییس جمهور و نه در مقابل نیرویی مافوق قانون ، مسئول باشد . و این همه در ج.ا. دست نیافتنی است
در ایران به مانند تمامی کشور های غیر مدرن ، قدرت نه از رهبری دولتمردان بر نهادهای سیاسی و احزاب مبتنی بر خرد گرایی و جوامع مدنی دمکراتیک ، که از درون لوله تفنگ و به مانند دیگر دولت های فاشیستی از رهبری بر سازمانهای توده ای ارتجاعی پر جمعیت و مهاجم بر می خیزد . این آن حقیقت واضح دیگری است که اصلاح طلبان و اساتید دانشگاه حاضر به پذیرش آن نیستند .
می خواهید سپاه سیاستگذاری نکند ، قدرت اقتصادی و فرماندهی وی را بر سازمان های توده ای از وی بگیرید ، آنگاه سپاه شاید از مواضع خود عقب بنشیند .
برای خلع قدرت اقتصادی و سیاسی سپاه ، تکیه بر سازماندهی اعتراضات و اعتصابات کارگران وزحمتکشان بعنوان ستون اصلی فقرات مبارزات آزادیخواهانه و عدالت طلبانه ملت ایران امری حیاتی است . این آن مهمی است که فقط از عهده یک جنبش و جبهه سراسری و متشکل بر می اید که بنظر نمی رسد جناح اعتدال و اصلاح به این ریسک تن دهند و نظام را با خطر سرنگونی روبرو کنند .
*********************************************************************
” علی خامنه ای ” دچار توهم توطئه نیست ! ، ” حکومت اسلامی” دشمنان خونینی دارد .
پیامد های انتخابات هفتم اسفند : در گرفتن آتش در خیمه گاه ولایت
علت تحرکات ضد امریکایی خامنه ای پس از » برجام» چیست ؟
کاوه فرزند ملت 
Leave a Reply