به وبلاگ کاوه فرزند ملت خوش آمدید
شیعه و سنی و مردم منطقه گلوی یکدیگر را می برند اما هیچکدام توان پیروزی قطعی بر یکدیگر را ندا رند .
اگر نخواهیم زیاد به عقب و به تاریخ کهن برگردیم ، می توان گفت که بعد از قرار داد موسوم به ” سایکس – پیکو “، و تقسیم سرزمین های باز مانده از امپراطوری ” عثمانی ” میا ن ، ” اتگلستان ” و ” فرانسه ” و تا حدودی هم به ” روسیه تزاری ” ، کشور های جدید که از خرابه های امپراطوری عثماتی و با مرزهای کاملا تصنعی بوجود آمدند در درون خود نطفه دهها تضاد قومی و مذهبی و فرهنگی را داشنتد .
سالهای سال بر این کشورها حاکمیت های اقتدار گرای شبه مد رن از بعثی ها در عراق و قذافی در لیبی و جمال عبدالناصر در مصر بر سر کار بودند و به پیشرفتهای بسیار اولیه و سطحی در دستیابی به حداقل هایی از کسب مدرنیرم و حکو متهایی که می تواتستند یکپارچگی سرزمیتی کشور های بوجود امده بر اساس آن قرارد را حفظ کتتد ، دست یافتند .
بوجود آمدن دولت مقتدر و سراسری ، بازار ملی ، پول و بور کراسی واحد ، آموزش و پرورش ، که همراه با خود امکا ن تحصیلات و بهداشت و همگانی را آورد از دست آوردهای این دولت ها بودند .
اما این ساختارهای سیاسی نتوانستند بخش های وسیع جمعیت روستایی و صاحبا ن تولیدات سنتی را بطور کامل جذب بازار ملی بوجود آمده ناشی از گسترش مدرنیزم و تجدد گرایی کنند .
یکی از تضادها که نطفه آن در هما ن اوان شکل گیری این کشور ها در کنار دهها تضاد دیگر بسته شد ، اختلافات مذهبی و فرقه ای در چهار چوبهای سرزمینی جدید بود که اکنون خود را در قالب دسته بندی های سیاسی نشان میدهند .
همراه با جهانی شدن اقتصاد و عدم کارآیی بسیاری از دولت های اقتدار گرای شبه مدرن و با سواد شدن بخش های وسیعی از جمعیت کشو رهای در حال توسعه و فعال شدم تضاد میان سنت و مدرنیته در این کشو رها ، توان دولت های مرکزی برای کنترل مردم کشور خود رو به کاهش رفته و موج بر روی کار آمدن دولت و نظامهای توده ای وتوده گرا از خاور میانه تا آمریکای لاتین را در بر گرفت .در آمریکای لاتین و بخاطر قالب بودن فرهنگ سکولار – مسیحی این تضاد ها خود را در فعال شدن احزاب توده ای و چپ گرا و اقبال عمومی مردم به چنین احزابی نشان داد و در مبارزات پارلمانی- دموکراتیک نیم بند و در یک دهه اخیر .، احزاب چپ گرا و سوسیالیستی توا نستند قدرت را در دست بگیرند که اکنون آ فتاب عمرشا ن رو به افول و با ناکار آمدی در حل بحرانهای اجتماعی ناشی از دورا ن اقتصاد جهانی شده روبرو شده اند .
در خاور میانه اما بخاطر قوی بودن فرهنگ بدوی – اسلامی و عربی این تضادها خود را در شکل فعالیت سیاسی مطرودین اجتماعی ناشی از حکومت نظامهای اقتدار گرا نشا ن داد که بطور طبیعی روحانیت را به رهبری فعالیتهای سیاسی – اجتماعی خود بر گزیدند و اولین نظام سیاسی ناشی از وحدت میان اقشار عقب مانده و روشنفکران بیناد گرا با روحانیت شیعه خود را در شکل گیری ” حکومت اسلامی” نشان داد . تلاش میلیونها روستایی که بعد از سیاست واردات انبوه به کشور در دوران پهلوی دوم به حاشیه نشین شهر های پر زرق و برق تبدیل شده بودند برای کسب امکانات مدرنتر زندگی خود را د رقالب شکل گیری سپاه پاسدران انقلاب اسلامی و کمیته های اتقلاب و تبدیل شدن این تشکلات به بازوی مسلح ” اتقلاب اسلامی ” بتدریج الهام بخش مبارزات اقشار و توده های محروم کشور های منطقه خاور میانه شد .
رهبران انقلاب اسلامی که در سالهای اول پیروزی انقلاب امید داشتند بتوانند رهبری مبارزات مردم منطقه محروم برای مبارزه با فقر و فساد سیاسی گسترده در این کشورها را بعهده بگیرند با چالش هایی مانند نا کار آمدی خود ام القرای انقلاب اسلامی یعنی ” ایران” در حل تضادهای اجتماعی – اقتصادی کشور وبروز تضاد کهنه میان فرقه های اسلامی در منطقه که در حقیقت پوششی بر منافع متضاد سیاسی – اجتماعی بود روبرو دیدند و نتوانستند به الگویی برای انقلاب های ناشی از ” بهار عربی ” تبدیل شوند . رهبران سپاه و بیت خامنه ای که با شروع ” بهار عربی ” بر آن شدند با مصادره این فعالیت های توده ای به قطب این حر کت ها تبدیل شوند ، اما با نا کامی در این آرزو اکنون پذیرفته اند که دامنه فعالیتهای فرامرزی خود را به کشور ها و مناطق شیعه نشین خاور میانه محدود و باصطلاح دست و پای خودرا جمع کرده اند .
از سوی دیگر همراه با سیاستهای دولت اوباما که بر کمتر کردن هزینه های نظامی در خاور میانه است که بدنبال خود خواست این کشور را برای دامن نزدن نسبی به تضادهای منطقه ای را بدنبال دارد ، ” ایران ” توانست در سرکوب خشن و وحشیا نه گرایش های افراطی سنی – سلفی نقش مهمی بعهده بگیرد که بدتبال خود همزیستی مسالمت آمیز وصلح مسلح میان ایران و آمریکا و امضای ” بر جام ” را بدتیال آورد که نتیجه آن تقویت گرایشهای ضد شیعه و قدرت گیری گروهها یی مانند ” داعش ” و شبه نظامیان ضد شیعه و ” علوی ” در سوریه بود .
اکنون و با حاد شدن تضادهای اجتماعی در منطقه که بخاطر رهبری روحانیون شیعه و سنی بر این حرکات خود را قالب درگیری های میان شیعه و سنی و دسته بندی های سیاسی میان خود سنی ها نشان میدهد ، شاهد رشد روز افزون درگیری های نظامی و اجتماعی میان شیعیان و سنی ها بوده و سایر تضادهای قومیتی و فرقه ای نیزاز این کانال احیا می شوند مثلا در عراق و سوریه و لبنان شاهد موضعگیری های مسیحیان یا اقلیت های قومی بر له و یا علیه هر کدام از طرفین اصلی دعوا یعنی شیعیان و سنی ها هستیم .
تمایل ملاها و ” سپاه پاسداران ” در تهران اینستکه در کشورهایی مانند بحرین ، یمن ، عربستان سعودی و لبنان با جمعیت های شیعه ، به تضادهای فرقه ای دامن زده و از جمعیت های شیعه ،متحدان قوی منطقه ای برای خود بسازند ، از سوی دیگر آمریکا و اروپا در تلاش هستند تا حکومت های این کشور ها را به اصلاحات سیاسی اجتما عی و در جهت سهیم کردن بیشتر شیعیان ساکن در این کشور ها در ساختار سیاسی کشور ها مزبور وادار کرده تا زمینه بسط قدرت منطقه ای حکومت اسلامی را محدود و محدودتر کرده و از رشد درگیری های خونین منطقه ای و رشد افراطی گری شیعی و سنی جلوگیری نمایند و این آن اختلافی است که منافع حکومت اسلامی و آمریکا را از یک دیگر جدا کرده و در صورت ادامه حتی رودرروی یکدیگر ایستاده و می تواند حکومت اسلامی را در منطقه منزوی تر کرده و به ” کره شمالی ” دیگری تبدیل کند ، بخصوص که ” روسیه ” نیز تمایل زیادی به حل قطعی مسائل میان ” ایران ” و ” غرب” نداشته واهداف دراز مدت این کشور در فعال و مشتعل بودن آتش اختلاف میان تهران و واشنگتن است .
به نظر نمی رسد “سپاه ” و ” خامنه ای ” بتوانند در افقی تاریخی ، تغییرات اساسی در مرز بندی های جغرافیای سیاسی منطقه بوجود بیاورند هر چند که در کوتاه مدت توانسته اند در ایجاد تغییرات اساسی در بهبود بخشیدن به جایگاه اجتماعی عقب افتاده ترین اقشار اجتماعی و گر وههای مذهبی در ایران وکشور های منطقه مثل بهبود بخشیدن به جایگاه شیعیان عراق و لبنان موفق بوده اند اما این تغییرات با واکنش خشمگینانه سنی ها و دولت های منطقه روبرو شده است و معلوم نیست این کشو رها را با چالش های بنیا د کن سیاسی اجتماعی روبرو نکند . وضعیت خاور میانه شباهت هایی به دوران جنگهای 30 ساله اروپا در قرن هفدهم دارد و نتیجه این در گیری ها به تضعیف تقش روحانیت و دین در امور سیاسی – اجتماعی منجر خواهد شد.
البته از خاطر نباید برد که در ایران و تا کنون یک قانون نا نوشته سیاسی – اجتماعی ، بعنوان سنگ بنای ارتباط میان رهبران سیاسی و اقشار اجتماعی عمل کرده است و آن این بوده است که هر قشری و طبقه اجتماعی که بر آورده شدن منافع کوتاه یا درازمدت خود را در هیئت رهبری سیاسی با رهبری یک گروه اجتماعی دیده است ، بعد از رسیدن به خواسته های خود ، آن رهبری سیاسی را با توپ و تشر از اریکه قدرت بزیر کشیده است و از دایره قدرت به بیرون پرتاب کرده است .
باید منتظر شد و دید وحدت میان روحانیت و حاشیه نشینان شهری دوران پهلوی که اکنون دیگر موجب ترقی جایگاه اجتماعی – اقتصادی هر دو گروه شده است ، تا چه زمانی ادامه خواهد داشت وآیا زمزمه های دستیابی ” سلیما نی ” عضو سپاه پاسداران به پست ” ریاست جمهوری ” و رنگ باختن حضور روحانیون در مجلس همراه با افزایش اعضای سپاه در مجامع مهم تصمیم گیری مملکتی ، اولین نطفه های چنین تضاد و درگیری سیاسی در ایران در میان دو مولفه اصلی قدرت سیاسی در ایران یعنی سپاه و روحانیت است ؟ .
****************************************************
- انتشار تصاویر شخصی و خانوادگی کشته شدگان سپاه پاسداران در “ خان طومان» مه 8, 2016
- اسامی و تصاویر 14 تن از کشته شدگان بسیج و سپاه در » خان طومان» جلب مه 8, 2016
- ، بهنوش بختیاری و جمعی دیگر از هنرمندان وابسته به حکومت اسلامی ، دل در گرو باصطلاح «مدافعان حرم » دارند مه 7, 2016
- گرداندن بسیجیان اسیر شده در خانطومان ، با دستبند و تحقیر در شهر مه 7, 2016
- تصاویر فجیع کشته ها و اسرای ایرانی در » خان طومان» حلب مه 7, 2016
- اعدام یک زن باشلیک به سر توسط طالبان در افغانستان مه 7, 2016
کاوه فرزند ملت 
Leave a Reply