آیا حکومت خود ” اتوبوس حامل سربازان ” را به ته دره فرستاد ؟ بر گی از دفترچه خاطرات آخرین روز یکی از سربازان + ویدیو

ناگفته ها از ماجرای ” تصادف اتوبوس ” سربازان و بر گی از دفترچه خاطرات آخرین روز یکی از سربازان

چرا حق داریم به خرابکاری عمدی در اتوبوس حامل سربازان شک داشته باشیم

آنطور که از دفتر خا طرات یکی از سربازان بر می اید ، این عزیزان می باید یک روز قبل ، از پادگان 05 کرمان مرخص می شدند ، اما اعزام یک روز دیرتر اتفاق افتاده .بسیاری از سربازان می خواسته اند ، خود شخصا به خانه هایشان بر گردند اما از این کار منع شده اند .ترمز اتوبوس براحتی و در سر یک پیچ از کار می افتد ایا این یک خرابکار ی عمدی بوده است ؟نویسنده خاطرات از اهل قلم بودن خود و بعضی ار سربازان و نارضایتی شدید انان از حکومت صحبت می کند .

در این ویدیو یکی از مسئولان کشوری در حکومت اسلامی به توضیح چند نکته نا گفته از این تصادف می پردازد

✳️حسین رضازاده عضو هیات رئیسه کمیسیون قضایی مجلس گفت:
🔺یکی از نکات عجیبی که از سوی مصدومین حادثه گفته شد این بود که بسیاری از سربازان تلاش می‌کردند خودشان از محل پادگان و با خودروهای عمومی خارج شوند اما ظاهراً اصرار شده که آنها همگی با یک اتوبوس از پادگان خارج شوند.
🔺با توجه به اینکه راننده در مسیر جاده برای سوار کردن چند تبعه افغان و بار زدن کالای قاچاق توقف کرده به نظر می‌رسد نوعی تبانی بین راننده و قاچاقچی وجود داشته است/ به گفته مصدومین حادثه، پیش از وقوع این اتفاق راننده به سرنشینان اطلاع داده که ترمز اتوبوس از کار افتاده و همه سرنشینان در یک سمت دیگر جمع شدند تا اتوبوس با یک مانع برخورد کند و متوقف شود.
🔺متاسفانه راننده یا مهارت کافی نداشته و یا ترسیده و به همراه شاگردش خود را از اتوبوس به بیرون پرتاب کرده و اتوبوس را رها کرده و در نتیجه اتوبوس به همراه سرنشینان به دره پرتاب شده است.
🔺به گفته شاهدان حادثه این اتفاق ساعت یک‌ونیم بامداد رخ داده اما تا ساعت 4:30 بامداد و به دلیل خلوت بودن جاده کسی متوجه وقوع این حادثه نشده و نهایتاً یکی از مصدومین حادثه که خودش هم دچار شکستگی بوده خود را به جاده رسانده و کمک خواسته بنابراین نیروهای امدادی نیز سه ساعت دیرتر به محل حادثه رسیدند

با خواندن این صفحه از خاطرات روزانه یکی از سربازان و اینکه این سربازان در روز آخر به رقص و پایکوبی پرداخته بوده واز حکومت ناراضی بوده اند و تصویر این مراسم را در شبکه های اجتماعی قرار داده بوده اند ، این فکر به خاطر خواننده خطور می کند که آیا ممکن است که مسئولان امنیتی حکومت خود به دستکاری عمدی ” اتوبوس ” حامل سربازان دست زده تا موجبات کشته شدن آنان را فراهم آورده باشند . همین حکومت در سالهای پیش نیز سعی کرده بود تا با خرابکاری دراتوبوس “ اتوبوس ارمنستان “ حامل ” نویسندگان ” موجبات کشتن آنا ن را فراهم کند که با هوشیاری آنان آن نقشه و طرح خنثی شده بود .

برگی از دفترچه آخرین روز زندگی یکی از سربازان کشته شده در تصادف اتوبوس ”

امروز سه شنبه تاریخ95/4/1ساعت 7شب است ودر پادگان 05کرمان جایگاه لاشخوران خشن همچنان منتطر اتوبوس هستیم تا بعداز دوماه مشقت وخاری و فلاکت به خانه وکاشانه خویش برگردیم.

دوماهی که همه جور برخورد بجز انسانیت دیدیم وارزوی پرواز داشتیم لحطات سختی که بافرماندهان خشن اینجا به پایان رسید هم اکنون لحطه پرواز است پرواز از دیار لاشخوران وکفتاران خشنی که جز خشونت سلاحی دگر نداشتن. خوشحالم این لحطه که میخواهم به اعوش خانواده ام بعداز مدتها برگردم این درحالی است که ما نباید امروز درپادگان میماندیم باید دیروز که 31خرداد بود مارا ترخیص میکردند، اما به دلیل عملیات روانی شدیدی که در اینجا حاکم است مارا دیروز تر خیص نکردند.

قراربود امروز صبح ترخیصمان کنند که تا لحطه اخر دست از روانی کردن دوستان اهل قلم بر نداشتند و پافشاری میکردند که ما تاظهر ترخیص خواهیم شد ولی ظهر شدو ما بارو بنه بستیم تا به شهرو دیار خویش بگردیم اما باز خبری از اتوبوس نشد تا اینکه افتاب از روی سرمان عبور کرد وارام ارام سایمان قد کشید اما نه خبری از ترخیص بود ونه خبری از ناهار که ما مجبور شدبم به بوفه ها یورش ببریم و شکممان را با کیک وبیسکویت سیرکنیم که هرگز متوجه سیر شدنش نشدیم چرا که روانیمان کرده بودند وافتاب روبه غروب میرفت اما ما را همچنان نگه داشتند که نشان از ظلم وستم ووحشت در این پادگان دارد چرا که ما که ده ها ساعت تا منزلمان فاصله هست.

شب چطور میشود رفت اخه چرا کسی نیست تا درکمان کندفریادمان را بشنود امروز سخت ترین روز زندگیمان بودچراکه گرفتار افرادی شدیم که هیچ بویی از انسانیت نبرده اند وفقط ظلم بر ما روا میدارندومیخواهند کسانی را که سلاحشان تا هم اکنون قلم بوده است با سلاحهای مرگبار خویش اشنا سازندکه جز کشت وکشتار چیزی ندارد.

الان ساعت 7عصراست وهم اکنون قرار است تا نیم ساعت دیگر اتوبوس ها بیایند این درحالی است که هیچ کسی حال تکان خوردن ندارد وهرکس در گوشه ای با کوله بارش دراز کشیده است امیدواریم خداوند عاقبت بخیرمان کند وصحیح سالم به اعوش گرم خانوادمان برگردیم همه چیز را به خدای بزرگ میسپارم..

سرگرد دهقان هیچوقت نمیبخشمت…به امید فردا..امین انصاری.