“عربستان سعودی” ، در استفاده از “سا زمان مجاهد ین ” به عنوان پیکان حمله خود به ج.ا.موفق نخواهد بود .

به وبلاگ کاوه فرزند ملت خوش آمدید

حکومت اسلامی در چند سال اخیر توانسته است تا با تکیه بر حرکت قدرت طلبانه شیعیان و متحدان خود در عراق ، سوریه ، لبنان و حتی در غزه و از طریق ” سازمان جهاد اسلامی فلسطین ” بر قدرت خود در منطقه بیفزاید ،

شرکت دیپلما ت و شخصیت بر جسته خاندان “سعودی ” ، ” امیر ترکی الفیصل” در گردهما یی اخیر ” سازما ن مجا هدین ” در پاریس را می توان سمت گیری جدیدی در سیاستهای دو طرف این همکاری یعنی ، ” عربستان سعودی ” از یک طرف و “سا زما ن مجاهدین ” از دیگر سو دانست .

این نوشته بر آ ن نیست تا شرکت “ترکی الفیصل ” در این گردهمایی را که در دنیای سیاست نزدیکی این دو نیروی سیاسی تلقی می شود را ارزشداوری نماید که می دانیم برای سیاستمدارن و بخصوص سیاستمدارن ایرانی احترام به اصول ، ارزشهای اخلاقی در رده آخر اهمیت قرار دارند ، که بر آنیم تا این هم آوایی را از منظری عملگرایانه و به اصطلاح ” پراگماتیستی ” بررسی نموده و این موضوع را تحلیل کنیم که هر طرف از این دو در این معامله چه بدست می آورند .

تغییرات بزرگ “ژئو پولتیک ” منطقه در یک دهه اخیر

شکی نیست که حکومت اسلامی در چند سال اخیر توانسته است تا با تکیه بر حرکت قدرت طلبانه شیعیان و متحدان خود در عراق ، سوریه ، لبنان و حتی در غزه و از طریق ” سازمان جهاد اسلامی فلسطین ” بر قدرت خود در منطقه بیفزاید ، نکته جالب توجه اینکه موج قدرت طلبی شیعیان در دو دوره ریا ست جمهوری “اوباما ” مورد حمایت کامل ” کاخ سفید ” قرار داشته و ” حکومت اسلامی از ترس و وحشت اروپا و آمریکا از قدرت گیری تروریستی “افراطیگری سلفی ” کمال استفاده را برده و توانست شیعیان و متحدان خود در منطقه را سازمان داده و درلبنان و سوریه وعراق یا بر سر قدرت نگهدارد یا در مورد ” حسن نصرالله ” به پایه اصلی قدرت سیا سی در ” لبنان ” تبدیل نماید . البته تلاشهای “جماران ” در ” بحرین ” و ” یمن ” تقریبا با شکست روبرو شده و شیعیان و حوثی ها در آن کشور ها علیرغم هزینه های بسیاری که متحمل شد ند ، نهایتا به کرسی های بیشتری در پارلمان کشور های خود دست خواهند یافت و دستاورد بیشتری در حد انتظار اولیه خود نخواهند داشت . نهایت اینکه حکومت اسلامی توانست نظم استراتژیکی را که سالها بر این منطقه حاکم بود را بر هم زده و منطقه “شامات” متشکل از عراق و سوریه را که برای دهه ها و در صحنه های بین المللی حضوری مستقل از ایران و عربستان سعودی داشت ، به زیر کننترل متحدان استراتژیک خود در آورد .

در مقابل “عربستان سعودی” و با هزینه سنگین نظامی و سیاسی فقط توانسته است از قدرت گیری بیشتر ج.ا. در بحرین و یمن جلوگیری کند و در مصر نیز موفق شد تا با کمک موثر به سرنگونی “مرسی” ازقدرت گیری “مسلمانان جمهوری خواه اخوان المسلمین ” جلوگیری کرده وکمک کند تا ” سیسی ” ، متحد خود در ” مصر” بر قدرت دست یابد .

ج.ا. در این چند سال به “نقطه امید” حرکت قدرت طلبانه شیعیان در منطقه و جهان تبدیل شده است

حکومت اسلامی توانسته است ، وحدت و همراهی آمریکا و اروپا که یکی از عوامل کلیدی تحرک هر نیروی سیاسی در خاور میانه است را بدست آورد و آنچه که از دست داد همراهی جهان اسلام برهبری عربستان بود که در دنیای امروز نقش کلیدی و مهمی در صحنه سیاست های جهانی بازی نمی کند . عربستان سعودی در صحنه سیاست بین المللی منزوی شده است و بعنوان چهره یک کشور مشوق بنیادگرایی تروریستی ، معرفی شده ، هیچ تسلطی بر عراق و شام ندارد ، ” داعش ” که می توانست بعنوان یک دولت سنی در عراق در تضعیف نقش منطقه ای ج.ا. مؤثر باشد را از دست داده است و حداکثر موفقیت ” سعودی ” ها جلوگیری از پیشروی بیشتر ج.ا . در بحرین و یمن بوده است . در مورد رعایت حقوق بشر هم دنیا ، هر دو کشور را به یک اندازه ناقض آن دانسته و در این مورد هیچکدام از دیگری بهتر نیستند .

عربستان سعودی در نزدیکی به سازمان مجاهدین به دنبال چیست ؟

عربستان سعودی در تحرکات اخیر خود سعی در دامن زدن به حرکات جدایی خواهانه و تروریستی در مناطق مرزی ایران یعنی کردستان و بلوچستان داشته است ، سران حزب دموکرات اگر هفتاد بار که نه ، هفتاد هزار بار هم تاکید کنند ، کسی با ور نمی کند که تحرکات نظامی آنان در مناطق مرزی کردستان بدون هماهنگی با عربستان سعودی و اسراییل باشد . “سعودی ” ها ا کنون و برای هشدار دادن به “ملاها ” و “سپاه پاسداران ” یک قدم جلوتر برداشته و با حمایت آشکار از ” سازمان مجاهدین” می خواهند این پیام را بدهند که : اگر شما در یمن حوثی ها ، در بحرین شیعه ها ، در عراق حشد الشعبی در لبنان ، حزب الله را دارید ما هم می توانیم در ایران “مجاهدین خلق” را داشته باشیم . ما هم می توانیم ” جیش العدل” در بلوچستان و از حرکت حزب دموکرات در کردستان حمایت نماییم . با توجه به سیاست عملگرایانه و پراگماتیستی که در ” سازمان مجاهدین ” سراغ داریم که حتی در دوران جنگ ایران و عراق دست وحدت و اتحاد به “صدام حسین” داد ، در مورد عربستان سعودی نیز خود ، این وحدت عمل را پذیرفته و خود را با چالش سیاسی دیگری روبرو خواهد کرد . این اولین بار در تاریخ است که یک نیروی سیاسی همراه با یک دشمن خارجی سرنگونی طلب و در سطح جهانی منفور و به زبان وی ، مشترکا آوازسر می دهد که : “الخلق یرید اسقاط النظام ” و تو بخوان “النظا منا ” یا نظام سیاسی ما ، با این فرق که در کشور های عربی ، بحرین ، سوریه یا مصر مبلیونها مردم و در سطح ملی شعار “الشعب یرید …..” سر می دادند و در اینجا یک گروه سیاسی انهم در خارج از کشور و در همراهی با مقام امنیتی بک کشور خارجی منفور این شعار را سر می دهد .

چرا عربستان سعودی در استفاده از “سازما ن مجاهدین” بر علیه حکومت اسلامی شکست خواهد خورد ؟

جمهوری اسلامی در عربستان سعودی حامی یک گروه اجتما عی و بخشی از ساکنین کشور یعنی شیعیان منطقه قطیف است ، متحد حکومت اسلامی در کشور عراق ، بیش از 60% جمعیت آن کشور است ، در لبنان گروه خشن و پر جمعیت ” حزب الله ” است ، در یمن ، ” حوثی ها ” و در بحرین ، ” شیعیان ” با اصلیت ایرانی ، متحدان آن هستند ، در حالیکه متحد ” عربستان سعودی ” ، یعنی ” مجاهدین خلق ” یک گروه سیاسی است که یا به دلیل سرکوب یه هر دلیل دیگر که جای بحث آن در اینجا نیست بعد از سه ده مبارزه خونین و فداکارانه نتوانسته است حتی یک حرکت توده ای در محدوده ای هر چند کوچک را هم راه اندازی کند .

اشتباه ” عربستان سعودی ” و مجاهدین ” در تحلیل حوادث منطقه در چیست ؟

اشتباه ” عربستان سعودی در تحلیل آنچه که در منطقه می گذرد اینستکه فکر می کنند این جمهوری اسلامی است که در لبنان و عراق و بحرین و قطیف و … موجد حرکت سیاسی شیعیان شده است و آنها هم بر آن شده اند تا در کردستان ، بلوچستان و این بار از طریق مجاهدین در تهران موجد حرکت سیاسی ضد حکومت اسلامی شوند ، اما عربستان و مجاهدین این نکته بسیار مهم را در نظر نمی گیرند که حکومت اسلامی در عراق و سوریه و لبنان نه به وجود آورنده حرکت که از یک حرکت اجتماعی واقعا موجود که آنهم ” عطش تصرف قدرت سیاسی شیعیان منطقه ” است بسود خود بهره می گیرد !، یعنی یک حرکت توده ای گیرم که ارتجاعی وجود دارد و رژیم اسلامی از آن بسود خود بهره می گیرد ، در حا لی که در ایران ، مجاهدین نتوانسته اند میل به تصرف قدرت را در میان ایرانیان و به رهبری خود بوجود بیاورند ؛ مجاهدین هنوز یک ” گروه سیاسی ” است و از نظر ارتباط توده ای قابل مقایسه یا ” حسن نصرالله در لبنان ، “ابو مهدی مهندس ” و مجلس اعلا در عراق و شیعیان در ” قطیف” نیستند . از سوی دیگر،امروز عربستان سعودی از نقطه نظر موقعیت سیاسی و بین المللی در ضعیفترین دوره حیات سیاسی خود قرار دااشته ، و در جایگاهی نیست تا بتواند در مورد ایجاد تنش در ایران که موضوعی بین المللی و مهم است به تنهایی تصمیم گیری کند . این کشور خود متهم به دامن زدن به تروریسم سلفی بوده و هم چنان که در مورد دخالت نظامی نتوانست آمریکا و اروپا را به دخالت نظامی در آنجا وادار کند و بعدتر نیز در مورد شرکت در عملیات نظامی در سوریه نیز لاف زد ، در مورد اینکه بتواند در ایران نیز موجد حرکت سیاسی ضد ج.ا. شود نیز لاف می زند و کافی است یکبار وزیر امور خارجه آمریکا به “ریاض ” برود تا آقایان شیوخ ” بازهم و یکبار دیگر ماست ها را کیسه کنند ، چه اینکه فعلا و تا اطلاع ثانوی ، اراده قدرتمندان سیاست جهانی و مشخصا آمریکا و انگلیس بر تضعیف افراطی گری وهابی – سلفی قرار گرفته و در این را ه جمهوری اسلامی را بهترین متحد خود یافته اند .

اما اشتباه مجاهدین چیست ؟ ” مجا هدین خلق” هنوز هم بر مبنای تحلیل موتور کوچک و بزرگ ، خود را موتوری می داند که با انجام عملیات مسلحانه آنهم با پشتیبانی منفورترین نیروهای سیاسی منطقه می تواند جرقه اولیه را زده و موتور بزرگ یعنی مردم را به حرکت وادارد که اشتباه چنین تحلیلی کاملا واضح است و باید در جای خود مورد بحث قرار گیرد .

مجاهدین همچنانکه در مورد “صدام حسین” این بارهم بر سر اسب لنگ شرط بندی کرده اند ودر این معامله و در راه مبارزه با ج.ا. دستاورد چشمگیری نصیبشان نخواهد شد .