چرا ج.ا.در روابط بین الملل موفقیتهایی دارد اما سیاستها یش در امور داخلی کا ملا شکست خورده است ؟

به وبلاگ کاوه فرزند ملت خوش آمدید

آیا تا کنون توجه کرده اید که حکومت اسلامی ایرن آنطور که در بسیاری از روابط بین الملل می تازد و پیش می رود ، اما در داخل هر آنچه که می کند بضررش تمام شده و روز تا روز بیشتر و بیشتر در باتلاق فساد و نا کار آمدی و نارضایتی مردم کشور فرو می رود ؟

این نظام توانسته است در لبنان متحدان خود ” حزب الله ” و ” سید حسن نصر الله ” را از هزیز ذلت به اوج دولتمداری برساند . در عراق از میان شیعیان ، عقب مانده ترین و ضد سکولار ترین آنها را با کمک های بیدریغ ” آمریکا ” در قدرت سیاسی آن کشور تثبیت کرده و روز تا روز بر قدرت آنها افزوده می شود . حوثی ها و شیعیان در یمن و بحرین که از جمله عقب مانده ترین اقشار اجتماعی کشور های خود هستند بسیار متحرک بوده و در آستانه فتح قدرت سیاسی یا گرفتن سهم موثر در سیاست کشور های خود هستند . آمریکا و اروپا و انگلیس هرروز از مقامات این نظام ، ناسزا می شنوند وشاهد کارشکنی های حکومت اسلامی در سیاست های منطقه ای خود بوده اما به روی مبارک نمی آورند و بازهم برای حفظ و گسترش رابطه سیاسی – اقتصادی با ” جماران ” سر و دست می شکنند .

هر چند که عربستان سعودی و اسراییل در وحدت با یکدیگر توانسته اند همکاری ” مجاهدین خلق ” و “حزب دموکرات کردستان ایران ” را بر علیه ج .ا، جلب کنند اما همه می دانند که نه اسراییل و عربستان سعودی در تعیین سیاستهای بیم المللی در منطقه نقشی دارند و نه ” مجاهدین خلق ” و ” حزب دموکرات ” توان تعییر توازن قدرت سیاسی و اجتماعی در ایران را دارند .

اما در داخل کشوروضع به نفع نظام اسلامی حاکم بر ایران نیست ، مردی کفن پوش با خانواده اش کنار خیابان ایستاده و فریاد می زند : اسلام شما ارزانی خودتان من دیگر حتی به خانواده ام هم اجازه اجرای مراسم مذهبی و عبادات هم نمی دهم . کارگرانی که حقوق مدنی که جای خود دارد ، حقوق ماهیانه خود را هم دریافت نکرده اند بر بالای دست نوشته هایی را بلند می کنند که مضمون آن داد خواهی از ظلم سردمداران قدرت و سیاست در کشور است . فساد و تباهی و اختلاس وسوء استفاده از قدرت نه توسط دشمنان حکومت که توسط خود سردمداران نظام به اوج رسیده است ، پدیده منحوسی تحت عنوان ” انقلاب اسلامی ” به بن بست رسیده است و دقیقا به هیچ کدام از اهداف اولیه خود در بر پایی نظامی بنسبه عادلانه تر از نظامهای سیا سی که در آنها انقلاب اسلامی هم به وقوع نپیوسته است ، نرسیده است . فقر و فحشا و بیماری های مهلک سرطان و سکته در نظام فقیهان نادان که حل مشکلات اجتماعی را به بند تنبان مردان و کرست زنان و تار موی دختران مشروط می کنند ، به حدود قابل انفجار رسیده است . کم آبی و خشکسالی و بلایای طبیعی مانند ریز گردها زندگی در ایران را برای مردم سیاه کرده است ، گویی خدا و امام زمان هم که اینان مدعی تحت الحمایگی آن هستند از اینان روی گردانده است .باید سئوال ” ا براهیم خلیل الله” که از بت پرستان می پرسید از اینان کرد و پرسید : کو حمایت صاحب ادعایی حکومتتان از شما ؟ چرا خدا و ا ئمه اتان که با ادعا می کنید با اشاره ابرو دنیا را کن فیکون می کنند از شما حمایتی نمی کنند ؟ چرا مانند خر عصار چشم بسته و درمانده بدور خود می چرخید و در حل مشکلات جامعه در گل مانده اید و بالا تر از آن گلوی یکدیگر را نیز می برید ؟ ظاهرا شما یان مشتی بی صاحب مانده و فرومانده در کار خود نیستید !!

اما سئوال اساسی هنوز به قوت خود باقی است چرا در داخل کارها ، آنطور که در روابط بین الملل ، بنفع نظام پیش نمی رود ؟

بنظر می رسد برای پاسخ به این سئوال باید به این نکته توجه کرد که: نقطه قوت و مانورهای منطقه ای ج.ا. در منطقه 1- در مناطقی است که شیعیان در آن مناطق اکثریت جمعیت را دارا هستند و با توجه به اینکه در این کشورها این جمعیت ها جزء اقشار مطرود وبی حقوق دولتهای اقتدار گرای حاکم هستند و حکومت اسلامی نه بخا طر دفاع از حقوق آنان که استفاده از کارت حرکات اعتراضی آنان برای تعاملات بین المللی خود به تحریک و بر انگیختن آنان دست می زند . 2- قدرت های بین المللی در هراس از نیرو گرفتن گروههای تکفیری – تروریستی تمایل به تقویت شیعیان منطقه و حامی آنان نظام اسلامی را دارند 3- و بالاخره اینکه حکومت اسلامی دارای ارتباط قوی ، ارگانیک و حتی تشکیلاتی با شیعیان است و آمریکا و اروپا مطمئن هستند در مذاکره با “تهران ” ، ا مکا ن تنظیم و سوق دادن این حرکات را در راستای منافع خود در مقابل ا متیازاتی که به ج.ا. می دهند را بدست خواهند آورد . خلاصه اینکه حکومت اسلامی توانسته است بر بال تمایلات قدرت طلبانه شیعیان که نوعا حرکاتی حق طلبانه هم هستند سوار شده و تا وقتی این نیروها آرام نگیرند و اراده قدرتهای بین المللی بر تضعیف گروههای تکفیری باشد ؛ ” جماران ” خواهد توانست از این موقعیت ها بسود خود سوء استفاده نماید ، شاید با رفتن ” اوباما ” از کاخ سفید ” و آمدن سکان دار دیگری برای کاخ سفید ، ج.ا. این ا مکان مانور خودرا ازدست بدهد .

ا ما در داخل کشور وضع به چه صورت است ؟ در ایران ، شورش مردم کشوری با اکثریت جمعیت شیعه و خورده بورژوازی سنتی و بازار بر کنار مانده از حداقل حق دخالت در امورسیاسی واقتصادی کشور خود تحت لوای پدیده ای بنام ” انقلاب اسلامی “که درآن روحانیت بشدت عقب مانده و ارتجاعی حداکثر سوء استفاده را برای گرفتن قدرت سیاسی در کشور کرد نزدیک به 40 سال قبل اتفاق افتاده و مردمی که به روحانیت شیعه و مسلمان برای دستیابی به اهداف خود امید داشته اند اکنون دیگرامید خود به صداقت روحانیت شیعه را از دست داده و به ناکار آمدی اسلام و روشنفکران مدعی آن مطمئن شده اند ، می خواهم بگویم جمعیت شیعه کارگر و حاشیه نشین شهری ایرانی در ارتباط با اعتماد به روحانیت سنتی و بازار ، از شیعیان منطقه نزدیک به 40 سال جلوتر هستند و جمعیت سنی کشور های خاورمیانه ( به استثنای کشور تونس ) هنوز در اندر خم کوچه اعتماد به حکومتهایی از نوع سعودی و سیسی و”غنی ” در افعانستان و روحانیت سنی کشور های خود سرگردانند !!

اینستکه حنای روحانیت در ایران دیگر برای مردم خود جز برای آنانی که در این حکومت با استفاده از امکانات دولت انقلابی- اسلامی امکان اختلاس و سوء استفاده پیدا کرده اند ، رنگی ندارد . در صورتیکه آرزوی ” مجاهدین خلق” و ” عربستان سعودی ” و ” اسراییل ” برای وقوع حمله خارجی به ایران بر آورده نشود و جامعه سیر رشد تاریخی خود را طی کند ، ایران و مردم آن اولین سرزمین و مردمی خواهند بود که با زدودن رنگ دخالت دین و روحانی وطرحاتی مانند ” دولت دموکراتیک اسلامی ” و یا خیالبافی های روشنفکران دینی با نام “تئو دموکراسی ” یا “دموکراسی خدا محور ” ، نظا م سیا سی سکولار مردم محور را در ایران پایه گذاری خواهند کرد . دیر نیست که یاز بخوانیم :

ای سرور آوران سپیده / ای شهیدان در خون تپیده

مژده مژده شد ستم گم

خشم مردم

باز علم کرد پرچم کاوه از دادخواهی/ تا رباید از سر بدکنش تاج شاهی

ای بی آرام / ای فتاده به زنجیر ایام / یک جهش مانده تا برکنی دام / یک قدم مانده یک خیز یک گام

بشکنی این قفس / تا بر آری نفس / چون درای جرس / بانگ برداری از دل به هر بام

روز سرکوبی استبداد – روز جمهوری و آزادی

ای سرور آوران سپیده / ای شهیدان در خون تپیده

درود، درود، درود درود درود