“ایران” به کدام سو خواهد رفت ؟

نظری آینده نگرانه به سیر رشد و نوزایی و ترقی خواهی ملت ایران 

تلاطمات سیاسی – اجتماعی در ایران امروز در ادامه مبارزات مردم ایران برای دستیابی به یک نظام سیاسی سکولار و لاییک است که شروع آن با نهضت مشروطه و تا رسیدن به هدف نهایی یعنی بر قراری یک نظام سیاسی سکولارو لاییک  که هر نوع دخالت مذهب و مقامات روحانی را در سیاست منع می کند ، ادامه خواهد داشت . روحانیت به مانند محتضری که دچار آخرین رعشه های رعب آورو قدرتمند  قبل از مرگ شده است  ، با تمام قوا و در حرکتی تدافعی و در ترس از مرگ و حذف  در مقابل رشد و ترقی ، نوزایی و نوسازی ایران وایرانی و مدرن شدن اقتصاد و جامعه  ایستاده است .

تلاش های بخشهایی از روحانیت در همراهی با “نهضت مشروطیت” و حتی تلاش ” خمینی ” در همراهی با تلاش ایرانیان برای تغییرات بنیادی در سال 1357، در حقیقت تلاش برای بقا ی روحانیت و اقشار اجتماعی ارتجاعی در مقابل تعمیق مدرنیته و جلوگیری از نابودی سیاسی – اجتماعی خود بود ادامه….

Tagged as: Iran, Iran revoloution, Kavefarzandemelat, secularism, فردای ایران, لائیسیته, ملی مذهبی, مدرنیته, مدرنیته و سنت, مدرنیته در ایران, نهضت مشروطیت, نئو لیبرالیزم ، دولت های شبه مدرن ،, نظامهای سیاسی نخبه گرا, کاوه فرزند ملت, کاوه آهنگر, کدیور, آینده ایران, آخوندهای مشروطه طلب, آخوندهای مشروعه, انقلاب 1357, انقلاب ایران, انقلاب اسلامی, انقلاب اسلامیX عروسک و کوتوله, اینده نگری, ایران به کدام سو می رود, اسیا در برابر غرب, استقلال اقتصادی و سیاسی کاوه آهنگر, اصلاح طلبان, جمهوری اسلامی, حامنه ای, خاتمی, روحانی, روحانیت, روحانیت و مدرنیته, روشنفکر دینی, رضا شاه کبیر, سلطنت محمد رضاشاه, سلطنت پهلوی, سکولاریزم

Categorised in: فرهنگ ، تاریخ و جامعه, در نقد انقلاب, سیاست